Bir şey sızıyor içimize. Tüm o koşturmacaların, amaçların, hedeflerin, hayallerin, "az kaldı"ların, "şunu da bir halledeyim"lerin", "yarına dinç uyanmalıyım"ların, "başardım"ların, "neredeyse başaracaktım"ların, "ben sana döneceğim" lerin, "tam da ben seni arayacaktım" ların, "hayırsız ben aramasam arayacağın yok"ların, "çocuklar da büyüyor" dünyasından, bir şey sızıyor içimize.
Dile getirilmiyor ama bir şey sızıyor içimize.
Neyse artık o sızan şey, birikiyor içimizde. Birikiyor gitgide.
Bir ırmak gibi dolanıyor, akıyor içimizde.
Çıkacak bir yer bulamıyor. Akıyor içimizde.
Birikiyor.
Sızıyor.
Sen de mi bu yüzden yazıyorsun sevgili yazar?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder