kuzey illerinden biraderime mühim bir name

Seni aramıyor seni sormuyorsam

Bu senden vazgeçtim demek değildir
Bir daha böyle sevecek olsam bir kalemde silerdim seni
Gel vefasız, gel vicdansız
Çağırmazdım acil olmasa

gardaşım dikkatsiz, namı-diğer filmlerin efendisi

yukarıdaki mesajınızı dün gece geç vakti aldım. 

istirahat-ı maslahat için kuzeye geldim. üç buçuk saat at koşturduktan, biraz tuzlu suyla boğuşmaktan, biraz efendime söyleyeyim yerleşim çabalarından bitap düşmüşüm. ancak fırsat bulabildim derdinize payan olmaya. 

aziz kardeşim dinliyorum sizi.

biliyorum; aramızdaki fiziki mesafelere ek olarak sebebi mucibesini bilmediğim bir şekilde ve sanki kalbi mesafeler de girmiş gibi aramıza. 

oysa ki ne ayran içtik karşılıklı ne de bırakın karasını en beyazından yahut alından bir kedi bile girmedi aramıza. şöyle ağız tadıyla bir münakaşa eylediğimiz bile olmadı. 

hoş zatımın bir tahminim olsa bile zannın her türlüsünden yüce allah’a sığınıp her vakit öne sürülen iş güç yoğunluğu, ailesel ve memleketsel meselelere izhar ettim bu ayrılığı. vardır bir hikmeti dedim. elbette ki haluk levent’e inanıp yollarda bulurduk birbirimizi. elbette ki kervan da bu yolda düzülürdü. ama yolun bir önemi yoktu malumun. kah ipek yolu, kah baharat yolu. mühim olan önce insanlık sonra yoldu.. en sonunda belki şerefsiz lidyalıların icadı önemli olmalıydı. lakin; sertab gibi vurulduk ince ince. ayrılıklara bölündük maalesef. ama şimdi titreyip kendine  gelme vakti. kendi sûr’umuzu üfleyip yeniden başlana zamanı. 

ezcümle muhterem biraderim; genel ahval ve şeraiti beyan eden bu uzun girizgahtan sonra seni dinliyorum. 

nasıl yardımcı olabilirim? 

sizi diyorum yakıp kavuran bu belvâdan nasıl azat edebilirim? filhakika, zatınızı rahata erdirmek adına bütün imkan ve gayretlerimi ortaya serebileceğimi bilmenizi isterim.. 

en derin ve kalbi muhabbetlerimle.

biraderiniz

Mithat A. selim