6 Eylül 2009 pazar
vaya con dios
(ayaktakiler soldan sağa: dikkatsiz, m.selim:)
bu blogu açma arefesindeki tereddütümde "bizim tarzımız da bu işte blog açıp blog kapatmak napalım biz de böyleyiz işte bizi seven de böyle sevsin " demişti dikkatsiz biladerim. bunun üzerine ben de "huzursuzuz, rahatsısız, bloglarda dinelen tipleriz olm biz" gibi bişiler saçmalamıştım. bu da bizim takıntımızdı işte. evet bloglarla savaşıyorduk tam anlamı ile. bazı onlar galip geliyordu bazı biz. belki de gerçek hayatımızdaki kavgaların yansıması olarak orada gerçekleştiremediklerimizi burada gerçekleştirmek, kendimiz dahil kesip atamadıklarımızı blogu toptan yok ederek bir intikam almaktı amacımız! ya da rahat batıyordu da yerimizde duramıyorduk. sebat edemiyorduk, gerçekte gidemezken buralardan gitmek istiyorduk. ama aslında buradan da gidemiyorduk. devamlı bir diken üstülük, bir huzursuzluk, bir savaş hali. insan olmaktı belki de sıkıntımız. lakin bundan kime ne!
hülasa-ı kelam seni çok iyi anlıyorum kıymetli biladerim. o yüzden takma kafana şapkadan başka bir şey. bu da geçer yahu!
bu da geçer....
Biliyor musun, ben şapkaları çok severim bilader. Tuhaf tuhaf şapkalarım var evde. Gerçi her zaman takamıyorum ortam uygun olmuyor ama şapkalar çok güzeller bence. Nerede bir şapkacı görsem illa girer bi gezerim. Asla takmayacağım takamayacağım şapkaları kafama koyar aynada kendime bakarım. Lafı uzatmıycam bilirsin her şapka ayrı bir yaşam, ayrı bir hikaye gibi. Günün sonunda takkem düşüp kelim görünse de, güzeldir şapkalar. Sen de güzel bir insansın.
YanıtlaSilSenin gibi yazabildim mi? :))) Bunu denemek istiyorum. Tıpkı senin tarzında bir yazı yazıp, seni taklit etmeyi yani. Belki şöyle bir çalışma da olabilir, daha teknik : Mithat A. Selim Gibi Yazma Rehberi.
Farkettiysen Mithad'ın sonua "t" koydum. Çakma olduğu belli olsun diye ;)
bilmiyordum. ama şaşırmadım. seni belki de sırf bu sürprizli yanların için seviyorumdur bilader:) ama bildiğim iyi oldu. şapkalar deyip profilini görünce fötr şapkalar ve Demirel geldi birden aklıma. sonra yıllar yılllaaar evvel siyah fötr şapkalı bir fotoğrafım vardı o geldi gözümün önüne. şapkalarla diyorum senin onda birin kadar ilgim olmasa da o fotoyu, verdiği duyguyu çok severim ben. maalesef digitali var elimde. orjinal kağıt olmasını çok isterdim. basıyorlar fotocular ama orjinali gibi olmuyor. neyse anılar derin ve hüzünlü.
Silama bak şu taklit işi aklıma ne getirdi ?
bir gün diyorum, farklı tarihlerde sen benim bloga benim gibi, ben de senin bloga senin gibi yazalım. bakalım bizi okuyan sevgili okuyucu ve yazıcılar fark edebilecekler mi?
şimdi lütfen özele gel de tarihleri kararlaştıralım :))